คลองประปาที่เปรียบเสมือนเส้นเลือดใหญ่ใช้เป็นเส้นทางลำ เลียง น้ำดิบมาผลิตเป็นน้ำประปาแจกจ่ายให้กับพี่น้องประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร ตอนในนั้น มีกฏหมายคุ้มครองป้องกันมิให้ผู้ใดทำอันตรายแก่คันคลองและน้ำ ในคลองประปามาแต่สมัยรัชกาลที่ 6 หรือพุทธศักราช 2456 กฏหมายดังกล่าว ได้มีการปรับปรุงกันครั้งใหญ่ จัดทำขึ้นใหม่เป็นพระราชบัญญัติรักษาคลองประปา พ.ศ. 2526 กฏหมายนี้ไม่ได้คุ้มครองเฉพาะคลองประปาที่ชักน้ำมาจากเชียงราก เท่านั้น แต่ยังรวมถึงคลองอื่นๆ ที่เป็นเส้นทางนำน้ำดิบมาใช้ ทำเป็นน้ำประปา ตามที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยกำหนด มีทั้งคลองประปา คลองรับน้ำ คลองขังน้ำ ซึ่งจะมีการปักหลักเขต ป้าย หรือเครื่องหมายระบุเขตคลองหรือเขต หวงห้ามไว้อย่างชัดเจน